Over mij

In mijn werk als leerkracht merk ik dat ik graag kinderen beter zou willen kunnen helpen omdat ik zie dat ze net iets meer nodig hebben dan een instructie en hulp op cognitief gebied. Maar in de klas lukt dat niet altijd met zoveel kinderen die allemaal hun aandacht nodig hebben. Dit frustreerde mij regelmatig. Nu zag ik dat het in deze setting wel mogelijk was. Ik werd nieuwsgierig en googelde me suf, op zoek naar een opleiding die bij mij paste. Ik schreef me in en moest nog een jaar wachten totdat ik kon beginnen, maar wat keek ik ernaar uit!

Ondertussen ging het met onze dochter soms wat beter, maar vaak ook weer niet. We hadden veel gesprekken op school en daar kwam het woord hoogsensitief ter sprake. Ik had wel een idee wat het inhield, maar dacht aan teruggetrokken en stil, dat liet ze op school niet echt zien. Toch ging ik mij erin verdiepen en toen kwam ik erachter dat er ook druk-gevoelige kinderen zijn. Dit paste wél bij hoe het met haar ging op school. 

Ook merkte ik dat het veel met mijzelf deed. Ik was altijd een rustig en onzeker meisje, ik deed braaf wat van mij verwacht werd en was heel anders dan zij. Ik vond het af en toe best lastig dat ze zo van zich liet horen, dat was ik niet gewend en heb ik ook niet zo meegekregen van thuis. 

Maar wat ben ik haar dankbaar, ze heeft mij een spiegel voorgehouden en wakker geschud. Ik mocht mijn onzekerheid aanpakken en mijn ruimte innemen.

 De afgelopen jaren is er veel op z’n plaats gevallen, zo kwam ik erachter dat ik zelf ook hooggevoelig ben en hebben we hier thuis het nodige geleerd om elkaar beter te begrijpen. Ik ben met mijzelf aan de slag gegaan en heb door de opleidingen en trainingen die ik heb gevolgd mijzelf veel beter leren kennen. Hierdoor ben ik zekerder geworden en zit ik veel beter in mijn vel.

Als meisje heb ik mij altijd wel anders gevoeld, vooral nu besef ik dat steeds meer. Ik was onzeker en verlegen en voelde mij altijd minder dan andere meiden. Dat is nog heel lang zo door gegaan, ik had het gevoel dat een ander het beter kon, dat ik niet goed genoeg was, een ander meer recht had en cijferde mijzelf weg. Ik wilde aardig gevonden worden en trok mij de mening van een ander heel erg aan. Het heeft mij heel lang enorm in de weg gezeten.

Met vallen en opstaan leerde (en leer) ik mijzelf steeds beter kennen en sta ik steeds steviger in mijn schoenen.

Jezelf kunnen zijn is het fijnste wat er is en dat gun ik elk meisje. Mijn dochter heeft mij hierin een prachtig voorbeeld gegeven. 

In mijn omgeving zie ik meiden die het moeilijk hebben, gevoelige meisjes die behoefte hebben om te bewegen, die druk zijn en niet lijken te luisteren, luid of druk praten, roepen en schreeuwen. Allemaal gedragingen om te laten merken dat het ze even te veel is.
Maar ook onzekere meisjes die zoekende zijn naar wie ze zijn, waar ze bij willen horen en waar ze goed in zijn. 

Zo rond het negende levensjaar verandert er veel, meiden komen in een nieuwe ontwikkelingsfase waarbij onzekerheid kan toenemen en ze op zoek gaan naar wie ze zijn, ze zich eenzaam, bang, boos en verdrietig kunnen voelen.  

Soms lijkt het zelfs net alsof ze al in de puberteit komen. Meiden die een negatief zelfbeeld ontwikkelen en niet graag naar school gaan. En wanneer ze niet lekker in hun vel zitten, komen ze op school niet tot leren.

Ik heb me gespecialiseerd in deze groep meiden en gun het jullie om hier op een fijne manier mee aan de slag te gaan. 

Wil je weten wat ik voor je kan betekenen?

Neem dan contact met mij op.

Maar nu weet je natuurlijk nog niet wie ik ben…..

Ik ben  Jildou Mous-Brinkman (1978), op mijn negende verhuisd van Blauwhuis naar Bakhuizen en daar blijven wonen met mijn jeugdliefde Hans Jan. We kregen een dochter en een zoon en ik werk sinds 2006 als leerkracht in het basisonderwijs.

Op de basisschool was ik altijd een braaf meisje, deed wat de juf of meester zei, was op zich geen hoogvlieger, maar wilde wel graag en was gedreven tijdens mijn hele schooltijd.

En dat is eigenlijk altijd wel gebleven. Mijn man wordt er wel eens gek van als ik weer besluit een cursus te volgen of als post.nl het zoveelste boek komt afleveren. Ik wil graag alles weten en bijt me er dan ook in vast.
Wat soms bij mijzelf ook wel wat stress oplevert, er ligt nog veel leesvoer te wachten.

Hoewel ik voor de meeste mensen overkom als een rustig persoon is het in mijn hoofd nooit echt heel rustig, er broeden altijd wel ideeën en ik wil altijd veel. Ik ben dan ook wel impulsief, wat resulteert in allerlei projectjes die niet altijd de eindstreep halen. Neem nu bijvoorbeeld een complete uitrusting om taarten te bakken en een tas vol haakwol en instructieboeken, en oh ja, er ligt ook nog een gitaar op zolder te wachten.

Dit soort uitspattingen heb ik nu niet meer zo, maar richt ik mij meer op mijn eigen ontwikkeling en besteed ik daar mijn tijd aan. Van het volgen van opleidingen, cursussen en workshops word ik heel blij. 

Natuurlijk valt de appel niet ver van de boom en ben ik er nu ook achter dat ik niet voor niets twee gevoelige kinderen heb gekregen. Mijn kinderen hebben mij ook naar mijzelf laten kijken en inmiddels weet ik dat ik zelf ook hooggevoelig ben en kom ik steeds dichter bij mijzelf. Een prachtig cadeau waar ik mijn kinderen heel dankbaar voor ben.

Ik had graag gewild dat ik deze dingen eerder in mijn leven had geleerd, vandaar dat ik nu jonge meiden wil leren om zichzelf te leren kennen, een positief zelfbeeld te ontwikkelen en vol zelfvertrouwen hun wereld te verkennen.

Opvoeden is niet altijd even gemakkelijk en brengt soms spanningen en zorgen met zich mee waardoor je soms vergeet om te genieten. Ik gun jullie de tijd en de rust om te ontdekken wie je bent en wie je wilt zijn, zonder oordeel. Jullie zijn welkom in mijn praktijk om samen stappen te zetten naar meer zelfvertrouwen, veerkracht en geluk.

Meer weten? Neem contact met mij op!

Je bent welkom

Liefs Jildou